مقارنات نماز

- یعنی کارهایی که در نماز واجب می باشد -

یازده چیز است:

اول: نیت،

دوم: تکبیرة الاحرام،

سوم: قیام،‌

چهارم: قرائت،

پنجم: رکوع،

ششم: سجده،

هفتم: تشهد،

هشتم: سلام،‌

نهم: ترتیب،

یعنی اجزای نماز را به دستوری که معین شده بخواند و پس و پیش نیندازد،

دهم: طمانینه؛

یعنی نماز را با وقار و آرامش بخواند،

یازدهم: موالات؛

یعنی اجزای نماز را پشت سر هم به جا آورد و

بین آن ها فاصله نیندازد.

پنج چیز از این یازده چیز،‌ رکن است که اگر عمدا یا سهوا کم یا زیاد شود. نماز باطل است و

بقیه رکن نیست و فقط در صورتی نماز باطل می شود که عمدا کم یا زیاد گردد.

ارکان نماز عبارت است از:

1- نیت،

2- تکبیرة‌ الاحرام،

3- قیام در موقع گفتن تکبیرة‌ الاحرام و قیام متصل به رکوع،

4- رکوع،

5- دو سجده.

برای انجام نماز

- یعنی حضور در برابر خداوند عالم و اظهار بندگی و پرستش آن ذات مقدس -

مقدماتی لازم است که تا فراهم نشوند،

نماز صحیح نیست

و آن مقدمات عبارتند از:

1- طهارت،

2- وقت،

3- لباس،

4- مکان،

5- قبله.

بهتر است، پیش از وضو، دستها را تا مچ بشوییم، ولی این شستن، جزو اعمال وضو نمی باشد.

پس اینگونه وضو می گیریم:
پیش از هر چیز نیت می کنیم، یعنی با قصد انجام وضو و برای اطاعت از دستور خداوند عالم، وضو را آغاز می کنیم.

1- به نیت وضو صورت را از بالا به پایین – از جایی که موی سر روییده تا چانه – می شوییم.

2- پس از شستن صورت، دست راست را از آرنج تا نوک انگشتان، از بالا به پایین، می شوییم.

3- بعد از شستن دست راست، دست چپ را مانند دست راست می شوییم.

4- بعد از شستن صورت و دست ها با رطوبتی که بر دست مانده، جلوی سر را مسح می کنیم؛
یعنی دست را بر سرگذاشته و کمی به طرف پیشانی می کشیم.

5- پس از مسح سر، پای راست را از نوک انگشت تا آخر روی پا (مفصل) مسح می کنیم.

6- و در پایان پای چپ را مانند پای راست مسح می کنیم و با این عمل وضو تمام می شود.

برای عبادت وبندگی در پیشگاه خداوند مهربان و گزاردن نماز،

باید ابتدا خود را پاکیزه کرده، وضو بگیریم؛

یعنی - به دستوری که گفته می شود – دست و صورت خود را بشوییم

و با چهره ای شاداب، آماده نماز شویم.

امام رضا (ع) فرمود:

"آن که به عبادت خدای بزرگ می ایستد، باید خود را از آلودگیها پاک کند، از سستی و بی حالی دور باشد و با وضو، خود را برای سخن گفتن با خدای توانا، پاک و آماده سازد".

وضو، سبب پاکیزگی بدن و صفای روان آدمی است.